تفاوت مولوسکوم و زگیل تناسلی

بیماری مولوسکوم ناحیه تناسلی یک نوع بیماری ویروسی می باشد که به صورت ضایعات برجسته کوچک و بزرگ به روی پوست ظاهر می شوند. ضایعات حاصل از بیماری مولوسکوم کنتاژیوزوم معمولاً به رنگ پوست و یا سفید مرواریدی هستند وگنبدی و گرد بوده و در داخل آنها ماده ای ژله مانند و سفید وجود دارد که تماس این ماده با نقاط دیگر پوست باعث سرایت بیماری به دیگر نقاط بدن است. ضایعات پوستی مولوسکوم‌ معمولاً خود به خود از بین میروند؛ اما این روند ممکن است چند ماه طول بکشد. درمان ضایعات باعث کوتاهتر شدن این مدت میشود. برای درمان این بیماری درمان های دارویی و جراحی در دسترس است. اگر سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشید، درمان ویروس ممکن است دشوارتر باشد یا عوارض شدیدتری ایجاد کند.

علت ایجاد مولوسکوم تناسلی

این بیماری پوستی به واسطه‌ لمس کردن و در تماس بودن با پوست آلوده منتقل می‌شود و قدرت سرایت یافتن آن بسیار بالا است به طوری‌که حتی اگر فرد سالم با حوله، لباس‌ها و حتی اسباب بازی‌های شخص مبتلا در ارتباط باشد، امکان ظاهر شدن دانه‌های مولوسکوم بر بدن وی نیز وجود دارد. همچنین خود شخص آلوده هم نباید چندان به آن دست بزند و اکیداً توصیه می‌گردد که از خراشیدن آن جلوگیری شود؛ چرا که دیده شده با این کار به قسمت‌های دیگر بدن فرد هم سرایت کرده است.
در بزرگسالان ممکن است از طرق جنسی منتقل شود و محل رایج بروز مولوسکوم، آلت تناسلی است. در واقع رابطه‌ی جنسی یکی از اصلی‌ترین راه‌های انتقال است که در بزرگسالان معمولاً از این طریق مولوسکوم منتقل می‌شود؛ چرا که یکی از قسمت‌هایی که دانه‌های مولوسکوم در آن دیده می‌شود اندام تناسلی است که می‌تواند شامل اطراف یا روی آلت مردانگی، مهبل، مقعد و اطراف آن باشد و نیز محققان این احتمال را می‌دهند که این عارضه‌ پوستی از طریق حمام، سونا و استخر عمومی نیز منتقل می‌شود که البته این نظریه تاکنون به اثبات علمی نرسیده است.

علائم مولوسکوم تناسلی

• در ابتدا به شکل دانه‌های برجسته کوچک، سفت و گنبدی شکل رشد می‌کنند.
• سطحی صاف و براق و یا مرواریدگونه دارند.
• همرنگ گوشت یا صورتی‌رنگ هستند.
• یک گودی در مرکز دارند. این گودی ممکن است با یک ماده سفید ضخیم پنیرمانند و چرب پر شده باشد.
• بدون درد هستند؛ اما برخی از آنها با خارش همراه هستند.
• زمانی که سیستم ایمنی با آنها در حال مبارزه با این ویروس است، این زگیل‌ها به رنگ قرمز در می‌آیند.
• افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، ممکن است در بدن خود صدها زگیل آبکی را مشاهده کنند.

عوامل خطر ابتلا به مولوسکوم تناسلی

• سیستم ایمنی ضعیف: ابتلا به ایدز، سرطان درمانی و سایر عواملی که باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی می‌شوند، احتمال ابتلا به این عفونت را افزایش می‌دهند. در حقیقت، یک حالت شدید این ویروس که با توجه به افزایش اندازه و تعداد جراحت‌های پوستی قابل تشخیص است، اغلب نشانه‌ای از ابتلا به بیماری ایدز می‌باشد.
• درماتیت آپوتیک: اگزما باعث تجزیه سلول‌های پوست و وارد شدن آسیب به آنها می‌شود. این شرایط باعث می‌شود فرد به مقدار بیشتر در معرض این عفونت قرار گرفته و نیز احتمال پخش شدن آن در بدن افزایش یابد.
• موقعیت جغرافیایی: شواهد مربوط به مطالعات انجام شده نشان می‌دهد مولوسکوم بیشتر در کشورهای در حال توسعه مشاهده می‌شود.

تشخیص مولوسکوم تناسلی

هیچ آزمایشی برای تشخیص مولوسکوم وجود ندارد و این بیماری فقط با ظاهر ضایعات شناسایی می شود. اگر شما به بیماری مولوسکوم کنتاژیوزوم مبتلا شده اید، پزشک شما ممکن است انجام آزمایشاتی را برای عفونت های مقاربتی توصیه کند. با خراشیدن قسمت کمی از پوست آلوده، آن را در زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار خواهد داد.

عوارض مولوسکوم

مولوسکوم کنتاژیوزوم‌ خطرناک نیست؛ اما ظاهر ناخوشایندی بر پوست ایجاد می کند.

پیشگیری از مولوسکوم

1. از تماس مستقیم با فردی که ممکن است این عارضه را داشته باشد، اجتناب کنید.
2. از نظر روابط جنسی خویشتن‌دار باشید یا تنها با یک فرد غیرآلوده رابطه جنسی داشته باشید (کاندوم های مردانه و زنانه نمی‌توانند حفاظت کامل را تضمین کنند؛ زیرا ویروس می‌تواند در نواحی یافت شود که با کاندوم پوشیده نمی‌شوند).
3. اگزمای (eczema) نهفته را در کودکان درمان کنید.
4. از وسایل بهداشتی نظیر تیغ، حوله و نظایر آن به صورت مشترک به هیچ عنوان استفاده نکنید.
5. در استخرهای عمومی مواظب تماس با افراد آلوده باشید و از سالم بودن آب اطمینان حاصل کنید و از استفاده مشترک از وسایل شخصی مثل حوله اکیداً خودداری نمایید.

درمان مولوسکوم

مولوسکوم معمولاً شفاف بوده و در طول مدت 6 تا 12 ماه برطرف می‌شود. در مراحل بهبود این بیماری، جوش‌های پوستی دیگر واگیردار نخواهد بود. در مورد کودکان به دلیل خطر عکس‌العمل نامناسب بدن به ندرت نیاز به مداخله درمانی برای رفع مشکل وجود دارد. به هر حال در افراد بزرگسال و نیز برای افرادی که سیستم ایمنی بدن آنها دچار مشکل است، اغلب لازم است جراحت‌های پوستی به منظور جلوگیری از پخش آنها در بدن تحت درمان قرار گیرند. روش درمان مناسب برای بیمار به سطح سلامت کلی فرد و تعداد و موقعیت جراحت‌های پوستی بستگی دارد. روش‌های درمان قابل استفاده به این منظور به شرح زیر هستند:

• کرم موضعی: کرم‌ها و پمادهای موضعی بر روی جراحت‌ها قرار گرفته و این کار معمولاً به مدت چند هفته تا زمانی ادامه می‌یابد که تمام این جراحت‌ها درمان شوند. عملکرد این کرم‌ها از طریق فعال کردن واکنش طبیعی سیستم ایمنی به ویروس عامل بیماری می‌باشد. کرم‌های موضعی حاوی رتینوئید یا محلول‌های ساینده و محرک پوست هستند که می‌توانند برای از بین بردن جراحت‌های ایجاد شده در نتیجه بیماری مناسب باشند. این تحریک کننده‌ها عبارتند از:

1. اسید تری کلرواستیک
2. اسید سالیسیلیک
3. هیدروکسید پتاسیم
4. کرم ترتینوئین
5. کانتاریدین
6. کرم امیکویمود

• سرما درمانی: سرما درمانی شامل سرد کردن جوش‌های پوستی با نیتروژن مایع و برداشتن آنها است. به این منظور هر نقطه از پوست در طول مدت 5 تا 10 ثانیه سرد شده و در نتیجه این کار یک لایه یخ مانند بر روی ناحیه مورد نظر و پوست اطراف آن تشکیل می‌شود. توجه داشته باشید برای برداشتن کامل جوش‌های پوستی به چند جلسه سرما درمانی نیاز بوده و لازم است بین این جلسات دو تا سه هفته فاصله زمانی وجود داشته باشد.
• لیزر درمانی: لیزر درمانی یک روش به نسبت جدید برای درمان مولوسکوم یا زگیل آبی است. در این روش از پرتوی قوی لیزر برای تخریب سلول‌های تشکیل دهنده جوش‌های پوستی استفاده می‌شود. به منظور دستیابی به نتایج مناسب احتمالاً لازم است چندین بار از این روش استفاده شود.
• دیاترمی (diatermy): در این روش از گرما برای برداشتن مولوسکوم استفاده می‌شود. به این منظور ناحیه تحت درمان بی‌حس شده و با استفاده از یک ابزار الکتریکی گرم می‌شود. به این ترتیب می‌توان جوش‌های پوستی ایجاد شده را سوزاند.
• درمان ترکیبی: افراد دچار مشکلات خاص در ارتباط با وضعیت سیستم ایمنی به خوبی به روش‌های درمان معمول برای مولوسکوم واکنش نشان نمی‌دهند و به همین دلیل لازم است برای رفع مشکل آنها ترکیبی از روش‌ها مورد استفاده قرار گیرد. روش‌های درمان در این شرایط با تمرکز بر بهبود عملکرد سیستم ایمنی و دستیابی به حداکثر سطح اثربخشی برای درمان مشکل انجام می‌شوند.
• کورتاژ: در این روش مولوسکوم با استفاده از ابزارهای خاص نازک، فلزی و قاشق مانند به نام کورت (curret) تراشیده می‌شود. مشابه روش دیاترمی، در این روش نیز نیاز به بی‌حسی موضعی قبل از شروع این درمان وجود دارد.
• داروهای خوراکی: مصرف داروی خوراکی سایمیتیدین می‌تواند یک درمان سیستمیک برای برخی از کودکان مبتلا به این بیماری باشد. بر خلاف کرم‌های موضعی و روش‌های جراحی، این روش بدون درد بوده و باعث باقی ماندن جای زخم و جراحت بر روی پوست نمی‌شود.

تفاوت مولوسکوم و زگیل تناسلی

بیماری مولوسکوم یک نوع بیماری ویروسی می باشد که به صورت ضایعات برجسته کوچک و بزرگ به روی پوست ظاهر می شوند. ضایعات حاصل از بیماری مولوسکوم معمولاً به رنگ پوست و یا سفید مرواریدی هستند و گنبدی و گرد بوده و در داخل آنها ماده ای ژله مانند و سفید وجود دارد که تماس این ماده با نقاط دیگر پوست باعث سرایت بیماری به دیگر نقاط بدن است. ضایعات حاصل از مولوسکوم دارای اندازه های متفاوتی میباشد و معمولاً باعث خارش پوستی و ناراحتی برای بیمار نمی شود. در بزرگسالان این بیماری معمولاً در مناطق تحتانی شکم و رانها و مناطق تناسلی ظاهر می شود و به وسیله ی تماس جنسی منتقل خواهد شد. از آنجا که مولوسکوم تناسلی در افراد سالم به خودی خود ظرف ۶ تا ۱۲ ماه از بین میرود، لذا درمان خاصی لازم نیست؛ اما در مواردی مانند قابل رؤیت بودن ضایعه، وجود حساسیت‌های زمینه‌ای و تمایل به پیشگیری از انتقال، درمان لازم می‌شود.
زگیل تناسلی یا زگیل مقاربتی یکی از شایع ترین بیماری های پوستی و عفونی است که در گروه بیماری‌های آمیزشی (STD) قرار می‌گیرد. این بیماری در اثر تماس مستقیم پوست با پوست فرد آلوده و از طریق برقراری روابط جنسی بین افراد منتقل می‌شود. از آنجایی که این بیماری به شدت سرایتی است، معمولاً با اولین تماس جنسی سریعاً به بدن فرد منتقل می‌گردد و به دنبال آن زائده‌هایی در اطراف ناحیه ی تناسلی و مقعد به وجود می‌آید. دلیل ایجاد این نوع زگیل‌ها ویروس پاپیلوما یا HPV است. این ویروس می‌تواند به شکل عفونت جنسی از طریق روابط جنسی منتقل شود. اچ ‎پی ‌وی می‌تواند روی پوست ناحیه تناسلی وجود داشته باشد؛ اما لزوماً زگیل به وجود نیاورد یا چند ماه بعد آن را به وجود بیاورد. همین موضوع باعث می‎شود بسیاری از افراد مبتلا تا ماه‌ها یا حتی سال‎ها متوجه نشوند. بعضی از انواع ویروس می‌توانند به سلول‏های دهانه رحم برسند و در آن ناحیه باعث سرطان شوند. روشهای مختلفی برای درمان زگیل از جمله لیزر پوست، کرایوتراپی و ... موجود است.