جراحی خال با برداشتن یا تراشیدن چگونه انجام میشود؟

خال ها ضایعات خوش خیم و بسیار شایع پوستی هستند که در اصطلاح پزشکی نووس نامیده می‌شود. دسته‌هایی از سلول‌های رنگ‌دانه دار هستند که به‌صورت نقاط تیره و کوچک پوست ظاهر می‌شود و در اندازه و رنگ‌های مختلف هستند. خال‌ها عموماً بر روی صورت، دست، پا و نیم‌تنه ظاهر می‌شود، اما می‌توانند در هرجایی از بدن به وجود بیایند.

اگرچه اغلب خال‌های پوستی بی‌ضرر و بی‌خطر هستند، در موارد نادر پیش سرطانی می‌شوند و باید با جراحی آن‌ها را برطرف کرد. بسیاری از افراد برای زیباتر شدن اقدام به برداشتن خال‌هایشان می‌کنند. درمان خال تنها با هدف زیبایی صورت نمی‌گیرد بلکه برای بیمارانی که به ملانوم مبتلا شده‌اند ضروری است. بعضی از بیماران ترجیح می‌دهند با استفاده از روش‌های برداشتن خال صورت و بدن به شکل طبیعی یا با جراحی یا با لیزر بنا به دلایل زیبایی خال‌های خوش‌خیم خود را بردارند.

انواع خال

خال‌های پوستی ممکن است در هر قسمتی از بدن ایجاد شوند. دو نوع خال وجود دارد که ممکن است باعث بروز مشکل شوند که عبارت‌اند از خال‌های مادرزادی و خال‌ها دیسپلاستیک. خال‌های مادرزادی خال‌هایی هستند که معمولاً از بدو تولد وجود داشته و در یک نفر از هر ۱۰۰ نفر دیده می‌شوند. ریسک ابتلا به بدخیمی در این خال ها بستگی به اندازه آنها دارد در خالهای با اندازه کوچکتر احتمال بدخیمی کمتر است و هر چه اندازه خال بزرگتر باشد این احتمال بیشتر میشود. بنابراین در این خالها بایستی مراقب تغییرات بود و در صورت هر گونه تغییری به متخصص پوست مراجعه نمود. خال‌های دیسپلاستیک یا خال‌های غیرعادی آنهایی هستند که در مقایسه با متوسط اندازه خال‌های دیگر بزرگ‌تر بوده و شکل غیرعادی دارند. رنگ قسمت مرکزی این خال‌ها قهوه‌ای تیره بوده و لبه‌های آنها روشن‌تر است؛ همچنین ممکن است لبه‌های این خال‌ها قرمز بوده یا نقاط سیاره کوچکی در اطراف لبه‌های آنها وجود داشته باشد. تشخیص درست خال‌ها از اهمیت زیادی برخوردار است تا بتوان از سرطانی نبودن آنها اطمینان حاصل کرد.

علل ایجاد خال

ملانین رنگدانه طبیعی است که باعث رنگدار شدن پوست ، مو و عنبیه‌های چشم می‌شود. این رنگدانه ها در سلول‌هایی به نام ملانوسیت تولید می‌شوند که در دو لایه رویی پوست قرار دارند. زمانی که ملانوسیت ها به طور یکنواخت توزیع نمی‌شوند و گروهی رشد می‌کنند، خال‌ها ایجاد می‌شوند. خال‌ها ممکن است در هر قسمتی از بدن ایجاد شوند و غالباً در قسمت‌هایی ایجاد می‌شوند که بیشتر در معرض نور خورشید قرار دارند. این قسمت‌های بدن شامل دست‌ها، بازو، قفسه سینه، گردن و صورت می‌شود. خال‌ها همان طور که قبلاً توضیح داده شد در ۳۰ سال اول عمر فرد ایجاد می‌شوند و البته ممکن است پس از آن نیز به وجود آیند. خال‌ها به خصوص خال‌های دیسپلاستیک ممکن است ارثی باشند. خال‌های دیسپلاستیک معمولاً روی پوست افراد ایجاد می‌شوند و وجود آنها نگران‌کننده نیست. خال‌های در طول عمل فرد رشد کرده و ممکن است باعث بروز مشکلاتی نیز برای وی شوند.

روش های جراحی خال

استفاده از روش‌های تهاجمی مانند جراحی، زمانی توصیه می‌شود که خال از نوع گوشتی یا سرطانی است. در این روش یا با برداشتن و یا تراشیدن خال به طور کامل از پوست خارج می‌شود. با توجه به اینکه روش تهاجمی است، از بی‌حسی موضعی استفاده می‌شود. اینکه تراشیدن یا بریدن، کدام‌یک برای خال صورت مورد استفاده قرار می‌گیرد، به نظر پزشک بستگی دارد. برای انجام این جراحی، نیازی به بستری شده نیست و همه چیز به صورت سرپایی در مطب یا کلینیک انجام می‌شود.

• بریدن خال: پزشک پوست ابتدا ناحیه اطراف خال گوشتی را بی‌حس می‌کند و خال و پوست سالم اطراف را با اسکالپل یا دستگاه پانچ تیز می‌برد و جدا می‌کند. در آخر زخم ایجاد شده را بخیه می‌زند و می‌بندد.
• تراشیدن: در این روش پزشک ناحیه اطراف خال را بی‌حس می‌کند سپس خال و اطراف و زیر آن را با تیغ کوچکی می‌تراشد. این روش غالباً برای خال‌های گوشتی کوچک‌تر کاربرد دارد. در این روش نیازی به بخیه زدن نیست.
• بیوپسی پانچ: تکنیک بیوپسی پانچ معمولاً برای خال‌های پوستی کوچک‌تر استفاده می‌شود، این تکنیک شامل استفاده از یک دستگاه خاص برای پانچ کردن یک تکه از پوست می‌باشد.

عوارض برداشتن خال به روش جراحی

معمولاً بعد از برداشتن خال صورت و بدن با جراحی و یا لیزر آنها یک قرمزی در محل برداشت خال ایجاد می‌شود که با توجه به عمق ضایعه از 2 هفته تا 6 ماه بعد به‌طور کامل از بین می‌رود.

• خال های قرمز، سیاه و سبز نشانه چه چیزهایی هستند؟
  تاریخ انتشار : 1400-05-28تاریخ بروز رسانی : 1403-07-10


• برداشتن خال چگونه انجام میشود؟
  تاریخ انتشار : 1400-01-31تاریخ بروز رسانی : 1403-08-30


• برداشتن خال و آنچه باید قبل از آن بدانید
  تاریخ انتشار : 1399-11-06تاریخ بروز رسانی : 1403-06-05