درمان کلوئید یا گوشت اضافه چگونه انجام می شود؟

اگر آسیبی به پوست وارد شود و موجب جراحت در پوست گردد؛ پوستی تشکیل می‌شود تا جای زخم را ترمیم کند. در برخی از موارد، این بافت بیش‌ ازحد رشد می‌کند و توده‌هایی نرم یا سخت به نام کلویید ایجاد می‌کند. کلویید‌ها می‌توانند از خود زخم اولیه بسیار بزرگتر باشند. نواحی که بیشتر مستعد ایجد کلویید می‌باشند عبارتند از: قفسه سینه، شانه‌ها، لاله گوش و گونه

اما به طور کلی کلوئید ممکن است در هر قسمتی از بدن ایجاد شود. هرچند گوشت اضافه یا کلویید هیچ ضرری برای سلامتی ندارد اما از لحاظ زیبایی، ظاهری ناخوشایند دارد که موجب ایجاد انگیزه از بین بردن آن می‌شود. اگر جای زخم کلوییدی شما بسیار بزرگ یا در محل در معرض دید مانند گوش یا صورت باشد، می‌تواند در اعتماد به‌ نفس فرد تأثیر منفی بگذارد و موجب شود احساس خجالت‌ زدگی داشته باشد.

اگر گوشت اضافه یا همان بافت کلوئیدی در حال گسترش است و یا علائم دیگری پیرامون آن بروز می‌نماید؛ لازم است به پزشک متخصص مراجعه کنید. با مراجعه به پزشک علاوه بر بررسی کلویید، می‌توان به روش جراحی، کلویید را برداشت. بافت‌های کلوییدی توده‌های کاملا خوش خیمی هستند اما رشد کنترل‌ نشده‌ آنها، می‌تواند نشانه‌ سرطان پوست باشد.

کلوئید چیست؟

کلویید یک نوع اسکار است که به دلیل ترمیم زخم به صورت برآمده ایجاد می‏‌شود. کلوئید یا همان گوشت اضافه یک حالت برجسته و توپر نسبت به پوست اطرافش دارد به‌ طوری که معمولا از نظر زیبایی مشکل‌ساز است.

چه افرادی بیشتر به کلوئید دچار می‌شوند؟

برخی افراد مبتلا به کلوئید استعداد ژنتیکی دارند و ترمیم پوستشان پس از اَعمالی ‌مانند برداشتن خال ، جراحی، بریدگی ‌و زخم به شکل کلوئید است. کلوییدها گاهی خود‌به‌خود و بدون زخم در بدن ایجاد می شوند. این نوع کلوئید پس از ضربه‌های معمولی ایجاد می‌شوند که به زخم منجر نمی‌شود و یا اینکه پس از خوب‌ شدن ضایعات التهابی مانند آکنه ‌ به وجود می‌آیند.

کلویید در سیاه پوستان نسبت به سفید پوستان اروپایی، آسیایی بیشتر است. همچنین مردان بیشتر از زنان به بیماری کلوئید مبتلا می‌شوند. درمان کلوئید با دارو یکی از علل رشد مجدد برای افرادی که به صورت ژنتیک مبتلا به کلوئید شده‌اند، است. اقدام‌های درمانی در برخی افراد هم کلوئید را برطرف نمی‌کند و حداکثر ممکن است مقداری از ضخامت آن کم کند.

علاوه بر زمینه‌ ژنتیکی، قسمت‏هایی از بدن استعداد بیشتری برای ساختن کلوئید دارند، در زمان جراحی در این قسمت‌ها به بیمار اطلاع دهند که احتمال گوشت اضافه بعد از ترمیم زخم، وجود دارد. سوراخ‌ کردن گوش،‌ کلوئید به اندازه یک نخود در لاله گوش ایجاد می‌کند. اندازه کلوئید به ضایعه قبل از آن یا وسعت جراحی بستگی دارد، کلوئید همراه با آکنه معمولا در حد یک نخود است در صورتی که در فردی که عمل جراحی قلب باز انجام می دهد و از بالای جناغ سینه تا پایین دنده‌هایش شکافته شده است، گوشت اضافه به شکل یک خط ممتد به ابعاد بزرگ‌تر ایجاد می شود.

درمان کلوئید

رایج ترین درمان کلویید، استفاده از پمادهای کورتونی است. در صورت عدم پاسخ درمان های موضعی طی چند ماه، می توان تزریق آمپول کورتون به داخل کلوئید را انجام داد. همچنین علاوه بر تزریق، از روش انجماد و فریز کردن با کرایوتراپی هم برای درمان گوشت اضافه استفاده می شود.

درمان کلوئید با لیزر

اکر با انجام روشهای مذکور، بهبود کلوئید حاصل نشد؛ به عنوان آخرین راهکار قبل از جراحی، می‌توان به لیزر درمانی فکر کرد. کلوئید گاهی با خارش و سوزش و در مناطق پرمو ایجاد می شود. دراین مناطق مو رشد کرده هر چند وقت یک‌ بار باعث زخم، ترشح و عفونت می‏‌شوند و در صورت عدم بروز این سه مشکل درمان آن الزامی نیست.

درمان کلوئید با جراحی

درمان کلوئید با جراحی به این معنا است که گوشت اضافه را در جریان عمل جراحی سرپایی، کوچک کنیم تا با بافت اطراف از لحاظ رنگ و ساختار مشابهت داشته باشد. اگر چه جراحی کلوئید باعث یک نتیجه زیبایی لذت بخش یا بهبود زخمی که التیام خوبی نداشته، می‌شود اما اسکار هیچگاه به طور کامل رفع و ناپدید نخواهد شد.